دوخت پیراهن زنانه با الگو در انواع مختلف، با توجه به استفاده از نوع الگو و نوع پارچه، از تفاوت های بسیاری دارا می باشد.
افرادی که اقدام به دوخت یک مدل پیراهن زنانه می نمایند، باید موارد مختلفی از جمله الگو کشی، انتخاب و خرید پارچه مناسب، متراژ پارچه و سپس برش پارچه را مورد توجه قرار دهند. این مورد سبب نتیجه گیری بهتر در دوخت لباس می شود.
در ادامه به آموزش یک مدل از پیراهن زنانه با الگو می پردازیم که می تواند برای بانوان و دختران در هر رده سنی، مورد استفاده قرار بگیرد.
فهرست مطالب
دوخت پیراهن زنانه با الگو
با توجه به موارد مهم ذکر شده که نیاز اصلی دوخت پیراهن می باشد، بهتر است با تهیه یک چک لیست مناسب، برای طراحی الگو و دوخت لباس، اقدام کرد.
در این زمان در داخل چک لیست، سایز فرد، نوع پارچه (تابستانی، زمستانی، مجلسی، ساده)، متراژ پارچه متناسب با سایز فرد، اقلام مورد نیاز نظیر انواع لوازم خرازی برای تزئین و دوخت پیراهن و در آخر اندازه های بالاتنه و پایین تنه فرد، آورده می شود.
در سایت هنرآموز، آموزش الگو و دوخت البسه با ساده ترین و نتیجه بخش ترین روش ها انجام می گیرد تا افرادی که اطلاعات کمی در حوزه خیاطی دارند، بتوانند به صورت تک محور در دوخت پیراهن زنانه، موفقیت عالی را به دست بیاورند.
برای فراهم کردن الگوی لباس که جزء ابتدایی ترین و مهم ترین بخش دوخت می باشد، نیاز به اندازه های بالاتنه و پایین تنه می باشد که به طور کلی شامل موارد زیر می باشد:
- قد بالاتنه جلو و پشت؛
- دور گردن؛
- دور سینه؛
- کارور جلو و کارور پشت؛
- قد سینه؛
- دور کمر؛
- دور باسن؛
- ارتفاع عمودی و مورب سینه؛
- ارتفاع عمودی باسن؛
- فاصله سینه؛
- سرشانه؛
- قد آستین ( سرشانه تا آرنج، آرنج تا مچ)؛
- دور بازو و دور مچ؛
- ارتفاع لباس به صورت عمودی.
موارد بیان شده با متر خیاطی قابل اندازه گیری می باشد که باید در اندازه گیری دور سینه، دور کمر و دور باسن، گشادی یک سانتی را برای اندازه گیری در نظر گرفت.
برای آموزش خیاطی، الگوکشی اهمیت زیادی دارد. در الگوکشی نیاز به یک کاغذ خیاطی می باشد که از طول و عرض حداقل صد سانتی متر برخوردار باشد.
در این کاغذ الگو، طبق تصویر، الگوی مورد نظر پیاده می شود. اندازه های زیر در روی الگو به صورت خط افقی، کشیده می شوند:
- دور گردن: اندازه دور گردن تقسیم بر 6 و بعلاوه نیم سانتی متر؛
- کارور جلو و پشت: نصف اندازه دقیق کارور جلو؛
- کارور پشت: نصف اندازه دقیق کارور پشت به اضافه نیم سانتی متر؛
- دور سینه جلو: دور سینه تقسیم بر 4 و به اضافه یک سانتی متر؛
- دور سینه پشت: دور سینه تقسیم بر 4 منهای یک سانتی متر؛
- دور کمر جلو: دور کمر تقسیم بر 4 به اضافه یک سانتی متر؛
- دور کمر پشت: دور کمر تقسیم بر 4 منهای یک سانتی متر؛
- دور باسن جلو: دور باسن تقسیم بر 4 به اضافه یک سانتی متر؛
- دور باسن پشت: دور باسن تقسیم بر 4 منهای یک سانتی متر.
اندازه های دور سینه پشت، دور کمر پشت، کارور پشت و همچنین دور باسن پشت در قسمت چپ کاغذ به صورت خط فرضی افقی، رسم می شوند.
اندازه های دور سینه جلو، کارور جلو، دور کمر جلو و دور باسن جلو در قسمت راست کاغذ مورد رسم قرار می گيرند. در این صورت می توان الگوی موردنظر را تکمیل نمود.
طبق تصویر زیر، در قسمت راست کاغذ، ( الگوی بالاتنه جلو) از نقطه 5 به اندازه دور گردن محاسبه شده به سمت چپ و پایین رفته و نقاط 18 و 17 رسم می شود.
از نقطه 17 ( گودی گردن) به اندازه قد بالاتنه جلو، به سمت پایین می رویم و خط کمر را رسم می کنيم. با تقسیم کردن قد بالاتنه جلو بر 2، اندازه به دست آمده را از گودی گردن پایین می آییم تا خط سینه پدیدار شود. (نقطه 3)
اندازه نقطه 17 و نقطه 3 ( طول خط گردن تا خط سینه) را اندازه می زنیم و تقسیم بر 2 می کنیم. در این صورت خط کارور جلو پدید می آید.
از نقطه 18 به اندازه دور گردن محاسبه شده پایین می آییم و خطی رسم می کنیم، نصف این خط را پیدا می کنیم و به اندازه سرشانه، خطی افقی به موازات خط گردن به سمت چپ رسم می کنیم. (نقطه 19)
از نقطه 19 به نقطه 18 خطی رسم می شود و سرشانه را ایجاد می کند. از سرشانه مستقیما به انتهای خط کارور خطی رسم می کنیم. (نقطه 21)
خط موردنظر عمودی را مستقیما ادامه می دهیم تا خط سینه را قطع کند. از زاویه به وجود آمده روی خط سینه به اندازه دو الی دو و نیم سانت به صورت مایل خارج می شویم تا خط هلال بین نقطه 21 و 14 رسم گردد.
در بالاتنه پشت نیز از نقطه 0 دو سانتی متر پایین می آییم و نقطه 10 تشکیل می شود. از نقطه صفر به اندازه خط گردن محاسبه شده به سمت راست می رویم (نقطه 11) و آن را هلال به نقطه 10 وصل می کنیم تا گردن پشت طراحی شود.
از نقطه 10 به اندازه تفاوت بالاتنه جلو و پشت پایین می آییم و نقطه 6 تشکیل می شود. از نقطه 10 به اندازه قو بالاتنه پشت پایین می آییم و خط کمر را رسم می کنیم. ( نقطه 2)
نصف اندازه نقطه 6 و نقطه 2، خط کارور می باشد که طبق اندازه محاسبه شده خط کارور پشت، به سمت راست، خطر کارور طراحی می شود.
خط 6 را به سمت راست امتداد داده و یک خط قرضی رسم می کنیم. با استفاده از یک خط کش، نقطه صفر آن را روی نقطه 11 قرار می دهیم و طوری آن را روی خط فرضی 6 به صورت مایل قرار می دهیم تا به اندازه سرشانه، در خط قرضی اتمام گردد. در این صورت سرشانه پشت (نقطه 12) طراحی می گردد. دقت کنید که نقطه 11 و 12 به اندازه سرشانه باشد.
نقطه 12 را به انتهای خط کارور رسم می کنیم و آن را به صورت عمود تا خط سینه امتداد می دهیم. مانند الگوی جلو، از زاویه تشکیل شده در روی خط سینه، دو الی دو نیم سانت بالا می رویم و تا خط هلال 9، 16 و 14 تشکیل شود.
از خط کمر جلو و پشت به اندازه ارتفاع باسن، عمود به سمت پایین می رویم تا خط باسن جلو و پشت طراحی شود. الگوی پشت و جلو بالاتنه آماده است.
دوخت پیراهن زنانه ساده با الگو
برای داشتن الگوی پیراهن زنانه ساده، انجام اقدامات موردنظر برای طراحی الگو کافی است. اما بهتر است برای داشتن یک پیراهن زیبا، یک سری تغییرات را روی الگوی موردنظر پیاده کرد.
این پیراهن بدون آستین نیاز به سجاف در قسمت گردن و خط حلقه آستین دارد. برای این کار، با استفاده از یک کاغذ، خط حلقه آستین کپی می شود و به اندازه سه سانتی متر به سمت داخل الگو به صورت نواری طراحی می شود. این نوار سجاف روی پارچه قرار داده شده و در هنگام دوخت به خط حلقه آستین نصب می شود. در دوخت پیراهن زنانه ساده، نیازی به آستین وجود ندارد. اما در صورت تمایل می توانید از آستین ساده استفاده کنید.
برای دوخت سجاف گردن نیز گردن پشت و جلو، با استفاده از یک کاغذ، کپی می شود و طبق تصویر، در پهنای پنج الی هشت سانتیمتر، سجاف طراحی و برش داده می شود. این مورد نیز در هنگام دوخت روی خط هلال گردن پشت و جلو نصب می شود.
برای خط کمر، ساسونی طراحی نمی شود و به جای ساسون روی کمر، از کش های یک سانتی متری برای کش کاری قسمت کمر استفاده می گردد. برای کش کاری این پیراهن ساده، بهتر است از تکه پارچه نواری به پهنای دو سانت و به طول دور کمر تهيه شود و در قسمت داخلی لباس، روی قسمت کمر لباس دوخته شود. در این صورت کش از داخل لیفه طراحی شده عبور می کند. کش موردنظر می تواند از دور کمر حدود پنج تا ده سانتی متر کوتاه تر در نظر گرفته شود تا جذب دلخواه را برای لباس طبق تمایل فرد ایجاد نماید.
برای القای آزادی بیشتر در دوخت پیراهن زنانه ساده، می توان در قسمت انتهای خط کمر، خط سینه و خط باسن، آزادی های موردنیاز را به انجام رسانید. برای پیراهن بلند تا روی خط مچ پا، بهتر است از انتهای خط دمپای الگوی جلو و پشت بالاتنه، حدود سه الی چهار سانتی متر خارج شد. از قسمت انتهای خط باسن، دو سانتی متر خارج شد. از قسمت انتهای خط کمر، دو سانتی متر و همچنین از انتهای خط سینه، یک و نیم الی دو سانتی متر خارج شد. نقاط به دست آمده به یکدیگر متصل می شوند و الگوی جدید را به وجود می آورند.
در آموزش دوخت پیراهن زنانه بلند، توجه به قد لباس، اهمیت زیادی دارد. چرا که بیشتر پیراهن های درنظر گرفته شده، در قد بلند طراحی می شوند. برای این کار، از گودی گردن تا جایی که قد لباس مدنظر افراد است، اندازه گیری می شود و روی الگو نیز این مقدار از گودی گردن الگوی بالاتنه جلو، تا پایین امتداد داده می شود. اختلاف خط باسن و خط دمپا در الگوی جلو، امکان طراحی قد لباس برای الگوی پشت را ایجاد می کند.
دوخت پیراهن زنانه مجلسی
برای دوخت پیراهن زنانه مجلسی، نیاز به استفاده از ساسون در قسمت کمر و خط شانه می باشد. برای الگوی پشت، خط کمر به سه قسمت مساوی تقسیم می شود. قسمت اول را پیدا می کنیم و سه سانتی متر به قسمت راست می رویم. از انتهای سه سانت، مابقی خط کمر به اندازه سه سانتی متر جبران شده و طراحی می گردد. انتهای ساسون به اندازه 15 سانتیمتر، عمود به خط باسن می باشد. ابتدای ساسون عمود به سمت بالا تا خط سینه می باشد، اما باید با خط سینه تفاوت اندازه سه الی چهار سانتی متری داشته باشد.
در قسمت جلوی بالاتنه، نیاز به دو ساسون می باشد. در ساسون کمر، به اندازه فاصله سینه از خط باسن و کمر به چپ می رویم و یک خط فرضی ایجاد می کنیم. از نقطه جدید روی خط کمر، 5/1 سانتی متر به راست و 5/1 سانتی متر به چپ می رویم. به اندازه سه سانتی متر از انتهای خط کمر خارج می شویم تا خط کمر جدید را تجدید و طراحی کنیم روی خط فرضی جدید، ده سانتی متر به پایین می رویم و انتهای ساسون را علامت گذاری کرده و ساسون را طراحی می کنیم.
از گودی گردن به نقطه جدید روی خط سینه، خطی مورب به اندازه ارتفاع سینه رسم می کنیم. انتهای این خط (نوک سینه)، ابتدای ساسون را مشخص می سازد.
برای رسم پنس (ساسون) سرشانه، نیاز داریم تا خط سرشانه را نصف کنیم. از نقطه جدید روی خط سرشانه به نقطه نوک سینه وصل می کنیم. در این صورت طبق سایز فرد، به اندازه پهنای ساسون به سمت خارج از سرشانه روی خط موردنظر می رویم. به همان اندازه از خط سرشانه خارج می شویم تا کمبود اندازه سرشانه، جبران شود.
ساسون سرشانه در هنگام دوخت، نسبت به نوع مدل انتقال داده می شود. در انتقال ساسون، پنس روی الگوی بسته می شود و جهت صافی الگو، در روی خط سینه، از نوک سینه به صورت افقی تا انتهای خط سینه، برش داده می شود تا فضای باز شود. در دوخت پارچه، فضای موردنظر، بسته و دوخته می شود تا فضای کافی را برای سینه افراد به وجود بیاورد.
اندازه ساسون سرشانه نسبت به سایز عبارتند از:
- دور سینه 80: 8/5؛
- دور سینه 84: 4/6؛
- دور سینه 88: 7؛
- دور سینه 92: 6/7؛
- دور سینه 97: 2/8؛
- دور سینه 102: 8/8؛
- دور سینه 107: 4/9.
دوخت پیراهن زنانه دکمه دار
در آموزش دوخت پیراهن زنانه جلو باز، لازم است در قسمت جلوی بالاتنه، جای دکمه طراحی شود. برای این کار، در قسمت جلو الگوی بالاتنه، به اندازه یک و نیم تا دو سانتی متر به سمت راست خارج می شویم. این مقدار از خط گردن، خط کارور، خط سینه، خط کمر، خط باسن و خط دمپا صورت می گیرد. این قسمت اضافه در قسمت جلوی الگو که خارج از اندازه های اصولی بالاتنه می باشد، سبب روی هم گردی لباس برای بستن دکمه ها می شود.
نتیجه
برای دوخت چندین مدل ساده و مجلسی پیراهن زنانه، باید الگوی اساسی را طراحی کرد. با اندازه گیری مناسب بالاتنه و رسم اصولی الگوی لباس، پیراهنی زیبا را می توان دوخت. در طراحی الگوی اصلی پیراهن، بهتر است به محل دقیق ساسون ها و آزادی های لباس توجه بیشتری کرد.
در صورت هر گونه سوالی می توانید از طریق نظرات با هنرآموز به اشتراک بگذارید